𝗟𝗲 𝗴𝗲𝗿𝗺𝗲 𝗱𝗲 𝗯𝗹𝗲́

To głównie w zarodku gromadzą się najcenniejsze i witalizujące substancje ziarna pszenicy.

W jego składzie znajdujemy:

● szczególnie przyswajalne produkty fosforanowe

● obfite sole mineralne, takie jak żelazo i magnez, ten ostatni występuje w bardzo dużej dawce 400 mg na 100 g drobnoustrojów

● kompletne białka, które zawierają odpowiednie proporcje wszystkich niezbędnych do życia aminokwasów

● pierwiastki śladowe, takie jak miedź, cynk, mangan

● liczne witaminy, a w szczególności witaminy A, B1, B2, E i PP.

Tylko jedna wada?

Biorąc pod uwagę swój skład, kiełki pszenicy są w rzeczywistości jednym z najlepszych naturalnych źródeł żelaza, magnezu, rzadkich białek oraz witamin B i E.
Wśród witamin, które zawiera, jest tylko witamina C, która występuje tylko w niewielkich ilościach.
Jest to równoważące jedzenie, które powinno się spożywać każdego dnia.
Ponadto jest silnym i nielekowym tonikiem.
Można go stosować w stanach depresyjnych, wszelkiego rodzaju przepracowaniu, rekonwalescencji, anemii, ciąży, laktacji.
Wspomaga trawienie, reguluje pracę jelit, działa tonizująco na układ nerwowy i odżywia.
Jego jedyną wadą jest to, że nie jest wystarczająco bogaty w wapń w porównaniu z wysoką zawartością fosforu. Jej jedynym przeciwwskazaniem jest nadciśnienie tętnicze, gdyż jest ono lekko nadciśnieniowe.

W jakich dawkach stosować kiełki pszenicy

● Dorośli przyjmują 2 lub 3 łyżki deserowe dziennie z jedzeniem, po 1 do każdego posiłku.

● Dzieci spożywają od 1 do 4 łyżeczek, w zależności od wieku (około 1 łyżeczki na 3 lata).

● W przypadku niemowląt w wieku od 6 miesięcy do 1 roku wystarczy 1 mała łyżeczka 2-3 razy. W zależności od stanu fizjologicznego danej osoby możliwe jest zwiększenie tych dawek.

Zwycięska kombinacja

Tonizujące i witalizujące właściwości kiełków pszenicy są wzmocnione przez kiełkującą pszenicę. Kiełkowanie rzeczywiście wywyższa witaminową i diastatyczną moc zarodka. Osoby cierpiące na reumatyzm, dnę moczanową i poważnie dotknięte zapaleniem stawów, które nie tolerują chleba razowego, nie odczuwają niedogodności w spożywaniu kiełkującej pszenicy.

Jak przygotować kiełkującą pszenicę

Aby go przygotować, ułóż ziarna pszenicy na talerzu i zalej je wodą, aby zapewnić ich pęcznienie.
Po osiągnięciu tego efektu, co następuje po 24 godzinach latem i 36 godzinach zimą, należy kilkakrotnie wypłukać ziarno pszenicy.W kolejnych dniach ograniczyć się do lekkiego zwilżenia wszystkich ziaren bez tworzenia powierzchownej warstwy płynnej. Zapobiegnie to początku gnicia, gdy pszenica zostanie utopiona w nadmiarze wody.

Jak to spożywać

■ Spożywać kiełkującą pszenicę na początku posiłku, w dawce łyżki stołowej dla dorosłych, łyżeczki deserowej dla młodzieży oraz łyżeczki do herbaty dla dzieci i osób starszych.

■ Przed połknięciem żuj ziarna tak długo, jak to możliwe, aż będą miały słodki smak w ustach. Ten nieco nieoczekiwany smak w takim przypadku odpowiada częściowemu scukrzaniu skrobi.

■ W przypadku osób, których zęby są bardzo uszkodzone, zaleca się ubijanie wykiełkowanej pszenicy w misce, a następnie wchłonięcie zmiażdżonego produktu, po długim żuciu.

■ Dla chorych, małych dzieci i niemowląt zredukuj go do bardzo drobnego puree i dodaj go do surowego górskiego miodu (https://wwwbioleven.be/)

■ Pszenicę handlową należy dokładnie umyć przed kiełkowaniem. Rzeczywiście, często jest leczony środkami antyseptycznymi i insektycydami. Ideałem jest kupowanie pszenicy z upraw ekologicznych.
#naturalne #środki zaradcze #zdrowie #środowisko #ekologia #pineextract #bioleven #remieldie


.